DARK HARRY CZ. 48

 Kochani ! Chociaż nie było nawet 16 komentarzy to postanowiłam was jakoś zachęcić . Dodaje dziś 48 część , ale kolejna tym razem pojawi sie planowo czyli jak będzie ponad 15 komentarzy. Podpisywać się będę jako po prostu Darcy, a Patrycja jeszcze myśli nad ksywą :) Darcy odzyskuje wzrok i oznajmiam że opowiadanie to powoli dobiega końca, ale powoli jeszcze Darcy i Harry się z wami nie żegnają :) Jednak gdy to dobiegnie końca szykuję dla was niespodziankę :) Jedno opowiadanie się skończy za to drugie się zacznie oraz oczywiście jak obiecałam będą tez pojedyncze lub kilku częściowe imaginy autorstwa mojego i Patrycji . Miłego czytania, proszę o opinie i  buziaczki ;*;*;*;* iiiiiii... DZIĘKUJEMY ZA 38 TYSIECY !!!! JESTEŚCIE WIELCY !;*<3


- Ja .. nie wiedziałe... ja prz.. - Nie przepraszaj to ja tu zawiniłam... jeszcze raz przepraszam nie chciałam..
 Odwróciłam się , odnalazłam rękę Harrego i w ciszy powędrowałam do samochodu, którym mieliśmy jechać do mamy Harrego.
Cała droga minęła w milczeniu ale wkrótce znaleźliśmy się pod domem Pani Anne . Miałam w pamięci ten śliczny skromny domek, który skrywał w sobie tyle ciepła i miłości.
- Już jesteśmy skarbie, ale całą drogę się nie odzywałaś może chciałabyś wrócić, może jeszcze nie jesteś got..
- Jestem kochanie . Bardzo się stęskniłam za twoją mamą. Jest taka kochana.
- Po pierwsze to nasza mama  a nie moja a po drugie to... wiesz jesteś pierwszą dziewczyną która wyciągnęła mnie z "ciemnej dupy".. no taka prawda gdyby nie ty pewnie jedyne co nie miałbym wytatuowane to włosy na głowie... 
Nic nie odpowiedziałam tylko po cichu się zaśmiałam. Harry jak prawdziwy gentelmen złapał mnie za rękę i poprowadził do drzwi. Coś z moim wzrokiem ostatnio zaczynało się dziać.. przecież skoro jestem ślepa to dlaczego ja coraz częściej widzę przebłyski światła ? A może to jakieś urojenia ? Na pewno.. w końcu to kwas tego nie da się cofnąć... Weszliśmy do jakiegoś ciepłego pomieszczenia ale ,... czy jego mama ostatnio zrobiła remont ? Dotknęłam drzwi .. były szklane... to dziwne..
- Harry?
- Kochanie tylko się nie denerwuj .. jesteśmy w szpitalu a na wprost na krzesełkach siedzą chłopcy..
- Ale w szpitalu ?! Co się stało ??? Harry czemu my tu jesteśmy ??
Zaczęłam panikować jak oszalała dopóki się nie potknęłam . Dobrze że Harry mnie złapał bo to się mogło skonczyć albo krwawieniem albo co najmniej siniakiem . Łamaga z ciebie Darcy !
- Ej ej spokojnie nikomu się nic nie stało no chyba że upośledzenie umysłowe Horana się liczy
- Harry nie wyrażaj się tak o Niallu !
- A no tak zapomniałem ... Oświadczał ci się ostatnio po tym jak dałaś mu swoje ciastko.. Wybacz , ale o tym porozmawiamy później wiesz co tu robimy ?
- Nie za bardzo..
-Jesteśmy tu żeby zbadać twoje oczy.. pamiętasz mówiłem ci  o tym ostatnio 
- Ale nie mówiłeś że to się stanie tak szybko..
- Ufasz mi ?
- Ufam..
- A kochasz ?
- Kocham..
- Żałujesz tego co się między nami wydarzyło od naszego pierwszego spotkania ?
- Nie..
- Uraziłem cię kiedyś ?
- Ta,,
- Nie odpowiadaj ! To było pytanie retoryczne, w cale nie oczekiwałem odpowiedzi ale już więcej tego nie zrobie
Cmoknął mnie w nosek i mogę przysiądz że patrzył mi w oczy z wielką troską i miłości, a w rękach trzymał swoje walące jak dzwon serce. Dotknęłam jego klatki by zwolnić jego puls
- Ufam ci nie denerwuj się tak.
...................................................................................................................................................
HARRY:



Stanęliśmy przed drzwiami gabinetu doktora Smitha . Był znajomym Nialla znalazł termin zadzwonił , a żeby oszczędzić Darcy dodatkowego stresu postanowiliśmy że postawimy ją przed faktem dokonanym. Ona tak bardzo się bała. Drżała w moich objęciach a ja nie potrafiłem jej uspokoić. Chociaż zapewniała mnie że jest w porządku że nie mam się martwić to sama w środku płakała jak malutka dziewczynka. Jak taki niemowlaczek który chce do mamy.
- Jesteś gotowa?
- Nie..
- To wchodzimy. Pamiętaj ze będę przy tobie że nic na siłę i to tylko wizyta ona nic między nami nie zmieni. Rozumiemy się ?
Pokiwała tylko głową. W końcu przekroczyliśmy próg gabinetu zamykając za sobą drzwi. 
- dzień dobry panie doktorze . Ja mam na imię Harry a to moja dziewczyna Darcy . To o niej mówił Panu Niall. 
- Witam młodą damę. Proszę niech Pan usiądzie a ja zajmę się Pańską dziewczyną.
Kazał jej sie położyć a potem świecił jej czymś po oczach. Czymś bardzo ostrym na co ona się skrzywiła. Na twarzy lekarza zagościł uśmiech.
- I jak ? Czemu pan się tak śmieje ?
- Bo jest nadzieja i to bardzo bardzo bardzo duża?
- Na... na prawdę ???
- Od dawna widzi Pani takie prześwity?
- Od kilku tygodni.. ale stają się one coraz bardziej intensywne.. myślałam że już wariuję i nie zwracałam na to żadnej uwagi..
- Siatkówka , soczewka i rogówka nie są uszkodzone , kwas musiał tu prysnąć w małych ilościach, troszkę gorzej z spojówką... ale jeśli pani sie zgodzi dziś przeprowadzimy zabieg laserowy i powoli odzyska Pani wzrok całkowiecie 
Nie no zaraz odfrunę ze szczęścia!
D/H:Zgadzamy się!!
Spojrzałem na nią była tak radosna. Jej radość równała się z tym kiedy zapytałem ją o to czy zechce zostać moją dziewczyną. Kocham ją taką rozpromienioną. 
- Już kilka godzin po zabiegu zacznie pani wracać wzrok. Na początku tylko kontury, bądź zamazane barwy , ale gwarantuję że za pół roku Nie będzie juz śladu po tym wypadku.
Po kilku minutach zabrali ją do jakiejś sali a ja  opowiedziawszy całą historię chłopakom wręcz latałem nad nimi z radości. Oni też . Niall nawet się wzruszył. Z resztą każdemu z nas zabłąkała się pojedyncza łezka dumy i radości. Moja mała .. znowu mnie zobaczy... znowu spojrzy mi w oczy, będzie mnie wyzywać za to że mam za dużo żelu na włosach , będzie mnie dotykać patrząc na mnie, zobaczy moje ciało, bo moją duszę zdążyła juz przejrzeć w całości. Otworzę się przed nią cały. Jestem z niej dumny tak bardzo ze zaraz ta duma mnie rozerwie. Zabiorę ją do tego lasku nad jeziorem gdzie się kochaliśmy i pokaże każdy szczegół tego miejsca. Pokażę jej cały świat pokaże jej swoje serce. Pokaże jej nasz nowy dom.. Tak dom... Stoi pusty od roku. Chciałem wcześniej żeby tam ze mną zamieszkała ale potem wydarzyło się tyle złego. To porwanie, a potem kiedy myśleliśmy ze nic jej już nie grozi oznajmiła nam że straciła wzrok.. To smutne , ale żyję z myślą że wszystko jest po coś.. Spotkałem ją po to żeby pomogła mi wrócić na dobrą drogę, żeby nauczyć się kochać ,a sama pokochała każdy mój szczegół. Pokochała zalety ale i moje wady. Pokochała każdy centymetr mojego ciała a ja ... a ja na początku byłem dupkiem, potem byłem dupkiem, a potem jeszcze raz dupkiem a teraz też jestem dupkiem tyle że zakochanym po uczy dupkiem.